شاعر

زور بی خودی نزن شاعر !
آسمان
وقتی می بارد، که خودش بخواهد
از: رضا کاظمی

جمعه

من
انبوهی از این بعدازظهرهای جمعه را
به یاد دارم که در غروب آنها
در خیابان
از تنهایی گریستم
ما نه آواره بودیم، نه غریب
اما
این بعدازظهرهای جمعه پایان و تمامی نداشت
می گفتند از کودکی به ما
که زمان باز نمی گردد
اما نمی دانم چرا
این بعدازظهرهای جمعه باز می گشتند !
از: احمدرضا احمدی

جنون

جنون جنسیت نمی شناسد
من زن هایی دیده ام، مجنون
و مردهایی که لیلی شده اند
دبروز زنی در خیابان پرواز می کرد
فریاد زد:
" عاقبت بوسیدمش "
از: نیما هوشمند

غم

وقتی که من بچه بودم
غم بود،
اما کم بود !
از: اسماعیل خویی

آبروی ماه

آبروی ماه
در خطر است
هرکجا هستی
شب چهاردهم برگرد !
از: الهه وکیلی مطلق

خودم

با خودم حرف می زنم
برای خودم چای میریزم
با خودم قدم می زنم
برای خودم شعر می خوانم
من تازه خودم را پیدا کرده ام !
از: رضا دستجردی

عصر

این عصر
چقدر غم انگیز است
انگار
در تمام قطارها و اتوبوس ها
تو دور می شوی !
از: رسول یونان

زن و درخت

زن
مردش به جنگ رفته بود
که موهاش را تراشید
درخت
پرنده اش پریده بود
که پاییز نرسیده برگ ریزان کرد !
چقدر دردشان شبیه هم است این ها !
از: رضا کاظمی

بهترم

حال مرا نپرس که هنجارها مرا
مجبور می کنند بگویم که "بهترم"
از: نجمه زارع

فال

آغوش تو را بیرون می آورم
و با دگمه هایش فال می گیرم
می آید
نمی آید
می آید
نمی آید!
اگر دگمه ی افتاده ی یقه ات را دوخته بودم
حتما ً می آمدی!
از: سمانه سوادی