شعر سپید

مادرم هر روز

چرک نوشته هایم را می شوید

تا سپید شوند..

از: مهدی رمضانی

فیلم هندی

دلخسته ام از شهر نامردی و رندی ها

پایان خوبم باش! مثل «فیلم هندی» ها

از: سید مهدی موسوی

عروج

نه سر کوه خواستم..و نه اسب

رفتم از دست های تو به عروج

از: سید مهدی موسوی

چک برگشتی

هرچه خود را حساب می کردم

چک برگشت خورده ای بودم

از: سید مهدی موسوی

سیگار

مثل سیگار نصفه افتادم

در جهانی که پمپ بنزین بود

سوز یک «آه» بین مرگ و مرگ!

همه ی زندگی من این بود..

از: سید مهدی موسوی

چاه

چاه کندند چون نفهمیدند

از لبان ِ تو گاز صادر شد

از: سید مهدی موسوی

شکستنی

دیوار مست و پنجره مست و اتاق مست!

این چندمین شب است که خوابم نبرده است

رویای «تو» مقابل «من» گیج و خط خطی

در جیغ جیغ گردش خفاش های پست

رویای «من» مقابل «تو» تو که نیستی!

[دکتر بلند شد..و مرا روی تخت بست]

دارم یواش واش..که از هوش می رَ..رَ..

پیچیده توی جمجمه ام هی صدای دست↓

هی دست، دست می کنی و من که مرده ام

مردی که نیست خسته شده از هر آنچه هست!

یا علم یا که عقل..و یا یک خدای خوب..

- «باید چکار کرد تو را هیچ چی پرست؟؟»

من از..کمک!..همیشه..کمک!..خسته تر..کمک!!

[مامان یواش آمد و پهلوی من نشست]

- «با احتیاط حمل شود که شکستنیــ...»

یکهو جیرینگ! بغض گسی در گلو شکست!

از: سید مهدی موسوی

از دست دادن

برای من

«از دست دادن»

از

«دست دادن»

عادی تر شده

از: علی کریمی کلایه

دنیا

شاید تمام ِ این دنیا،

مکث قصه گو باشد

میان ِ

یکی بود..یکی نبود..

نان شاعران

تو با نبودنت

نان ِ تمام ِ شاعرانی !!!