لقمه

لقمه بزرگ تر از دهانم بودی
عاشق شدم و بعد خفه
از: نیما هوشمند

"ن" آور فعل ها

به تو فکر می کنم
و به پیاده روی هایی
که قدم نزدیم
به غروب هایی
که ندیدیم
به مهمانی هایی
که نرفتیم
به قهوه هایی
که نخوردیم
به دست هایی که نگرفتیم
به تو فکر می کنم
به تو که
"ن" آور
تمام فعل هایم شده ای !
از: سمانه سوادی

چهارشنبه سوری

بوته های خنده ام را

در غروب کدام

چهارشنبه سوری آتش زدند؟

تا یخ زمستان را

آب کنند ..!

از: مینو نصرت

آدمی

تن نیست آدمی
عدد است
کم می شود
هر روز
از: آدونیس

پست چی دیوانه

نامه ای برایت نوشتم
از جزیره ای
که پست چی دیوانه اش
نامه ها را باز می کرد
از آنها قایق می ساخت
به دریا پرتاب می کرد
و قاه قاه می خندید
از: محمد شریفی نعمت آباد

تنهایی دو نفره

باید
خودم را
بگذارم کنار ِ خودم
و پیاده رو را
تا آخرین سنگفرش
شانه به شانه راه برویم ..
غروبی آرام
برای یک تنهایی دو نفره !
از: سید محمد مرکبیان

سایه ی چنار

کاش سرم را بردارم
و برای هفته ای در گنجه ای بگذارم و قفل کنم
در تاریکی یک گنجه ی خالی ..
روی شانه هایم
جای سرم چناری بکارم
و برای هفته ای در سایه اش آرام گیرم !
از: ناظم حکمت

آسمان

آسمان را
زیر سقف اتاقش آورده
زنی که
با دود سیگارش
ابر می سازد ..
از: نسرین رضایی

مادر

گیسوانش
همیشه سیاه است
پاهایش
سپید
این زن هرگز پیر نمی شود
ته چشمانش
ماه می رقصد و
زیر پاهایش خورشید
لحافش را برداری
ستارگان اندامش
چشمانت را کور می کند
همه او را " صفیه " صدا می زنند
من
مادر ..
از: مینو نصرت

دلتنگی

دلتنگی
حادثه ای ست
که پشت تمام چراغ قرمزهای جهان
اتفاق می افتد
بی آنکه قطره ای خون
از بینی کسی بریزد ..!
از: مینو نصرت