هوا که پیرهن پوشیده
هوا که میز صبحانه را می چیند
هوا که گوش می دهد به شعرهام
هوا که در موهایم دست می برد
هوا که داغم می کند
هوا
که حواسش نبود این شعر است
و از پنجره بیرون رفت
از: گروس عبدالملکیان
هوا که میز صبحانه را می چیند
هوا که گوش می دهد به شعرهام
هوا که در موهایم دست می برد
هوا که داغم می کند
هوا
که حواسش نبود این شعر است
و از پنجره بیرون رفت
از: گروس عبدالملکیان
معشوقه ام امتحان تاریخ ادبیات دارد
از رندی حافظ
می ترسم!!
ناصر رعیت نواز